Als bedrijfsarts is het je belangrijkste taak om de gezondheid van werknemers te beschermen en bevorderen. Die gezondheid staat in mijn ogen de laatste jaren best onder druk. Een schrikbarend aantal mensen kampt met een beroepsziekte en een groot aantal overlijdt zelfs hieraan. Dan komt daar bovenop nog eens de coronacrisis. Er is veel onzekerheid, er zijn veel vragen. Bedrijfsartsen, óók degenen die bij ons, bij de NSPOH, in opleiding zijn hebben veel op hun bordje gekregen.
Naast mijn rol als opleider ben ik zelf ook bedrijfsarts in de praktijk. Wij krijgen veel vragen. Recent klopte de brandweer bij mij aan: ‘Hoe zorgen we ervoor dat onze brandweerlieden, óók in deze coronacrisis, goed inzetbaar blijven voor de regio?’ Een laboratorium dat test op corona vroeg: ‘Kunnen we medewerkers die in een risicogroep vallen wel bij ons laten werken, of moeten we ze tijdelijk ander werk geven?’ En in een verpleeghuis hebben inmiddels veel bewoners als verzorgenden corona. Daar ben je als bedrijfsarts druk mee, samen met de GGD. Het zijn drie heel verschillende voorbeelden, maar ze tonen allemaal de impact van de coronacrisis aan. En veel van onze aios worden met exact dezelfde problemen geconfronteerd, want alle aios werken volop in het veld.
Er is zeker veel ongerustheid in de ziekenhuizen en verpleeghuizen: wel of geen mondkapje dragen? Kan ik wel of niet werken met een hoge bloeddruk? Maar ook op de werkvloer bij kantoren zijn er veel vragen over corona. Dat mensen nu veel thuiswerken brengt zowel positieve als minder positieve effecten met zich mee. Met iemand die op het randje van overspannenheid zit door een te grote workload, gaat het vaak ietsje beter dankzij het thuiswerken. Maar cliënten die een angststoornis of depressie hebben, die krijgen het nu des te zwaarder. En dan is (beeld)bellen toch minder prettig en persoonlijk dan een live afspraak, al proberen we hier zo goed mogelijk mee om te gaan!
Dat geldt ook voor onze NSPOH-opleiding, die nu op afstand doorloopt. Als opleider mis ik het persoonlijke, directe contact met deelnemers. We proberen het natuurlijk zo goed mogelijk op te vangen. Zoom werkt prima, en we hebben wat aanpassingen doorgevoerd: meer pauzes, meer opdrachten voor drie tot vier personen zodat deelnemers blijven samenwerken en overleggen. Maar wat mij betreft leren onze aios toch vooral van elkáár tijdens de live ontmoetingen, en bij het uitwisselen van praktijkvoorbeelden. Daar bieden we als NSPOH dan ook veel gelegenheid voor. Gelukkig tonen onze deelnemers veel begrip voor de huidige situatie en ik merk dat ze ontzettend blij zijn dat het onderwijs gewoon doorgaat. Ze zijn hard nodig in de beroepspraktijk, wat het belang van een goede opleiding alleen maar onderstreept.
Kijk ik naar die beroepspraktijk, dan staat de gezondheid van werknemers ook zonder corona de laatste jaren best onder druk. Ik hoor dat ook van mijn collega’s. Heel zichtbaar zijn de bedrijfsongevallen. Maar wat veel mensen niet weten, is dat er een veel grotere groep werknemers overlijdt door beroepsziekten. Meer dan 3.000 mensen per jaar! Ook jonge mensen, in de kracht van hun leven. Door straling, door asbest of door giftige stoffen zoals met chroom 6. En door tijdens het werk opgelopen infecties… corona kunnen we daar nu helaas bij optellen.
Ik zou willen afsluiten met het motto: blijf gezond! Dit is zowel voor werknemers als voor werkgevers van belang; hun medewerkers zijn hun kapitaal. In een crisisperiode als deze is het nóg belangrijker om aan je gezondheid te blijven werken. Social distance, de hygiëneregels in acht nemen… dat doet iedereen wel. Maar zorg ervoor dat je ook actief en in conditie blijft nu je meer thuis zit. Want ook deze crisis gaat op een gegeven moment voorbij. Hoe fijn is het dan als je weer energiek door kunt gaan op je normale werkplek.
Hans Heijstek, opleidingsmanager / instituutsopleider NSPOH
Opleiding Bedrijfsarts