030 810 05 00

Of stuur ons een e-mail

Menu

Forensisch verpleegkundigen geven slachtoffers een stem

Datum: 26 nov '20

Sandra Nootenboom is voormalig forensisch (kinder) verpleegkundige, nu opleider/adviseur forensisch verpleegkundige bij de NSPOH. Aan Venticare Magazine vertelde ze over het vak van forensisch verpleegkundige en de rol ervan in de Acute Zorg. ‘Het is wat het is, dat is het ultieme forensische denken.’ 

Hieronder het eerste deel van het interview.

Hoe ben je in dit vakgebied terechtgekomen?

Sandra Nootenboom - Forensisch verpleegkundigen geven slachtoffers een stem - NSPOH - Venticare magazine dec 2020
Sandra Nootenboom in Venticare magazine –  december 2020.

“Sinds ik studeerde aan de HBO-V ben ik al geïnteresseerd in het onderwerp kindermishandeling. Waar dat vandaan komt? Geen idee. Ik ben zelf nooit mishandeld en kende destijds ook niemand die dat is overkomen. Maar het intrigeerde mij enorm. Toen ik in 2003 mijn SEH-opleiding deed in het Sophia Kinderziekenhuis viel mij op dat wij per jaar maar vijf gevallen van kindermishandeling signaleerden. Dat was opmerkelijk, want we hadden veel meer patiënten die in de risicogroep vielen. Ik besloot mijn eindopdracht over dit onderwerp te doen en te onderzoeken waarom we zo vaak kindermishandeling misten op de SEH. De reden bleek eenvoudig: we dachten er gewoonweg niet aan. Met behulp van een Engels stroomdiagram en de oude SPUTOVAMO, ontwikkelde ik een screeningsinstrument waarvoor ik in 2004 de Anna Reynvaan Praktijkprijs won. Zo kwam ik in contact met Rob Bilo die bij Forum Educatief in Utrecht bezig was met forensisch medisch onderzoek. Na zijn vertrek hebben forensisch arts Lonneke van Duurling en ik een doorstart gemaakt en de Forensische Polikliniek Kindermishandeling opgezet, waar kinderen uit heel Nederland voor het eerst een volwaardig lichamelijk letselonderzoek konden krijgen. Na verloop van tijd merkten we dat in verpleegkundige dossiers veel informatie staat die voor forensische zaken erg van belang is. Helaas bleef die informatie vaak hangen binnen de behandelsector. Om een brug te slaan tussen de politie en de forensisch arts hebben we toen het beroep van de forensisch verpleegkundige in het leven geroepen. Met een werkgroep bekeken we hoe we de opleiding het beste konden vormgeven zodat aan alle eisen en voorwaarden werd voldaan. In 2013 zijn we met de eerste groep gestart en inmiddels is de elfde lichting alweer een paar maanden onderweg. Helaas werd een paar jaar terug de stekker uit de polikliniek getrokken.”

Waarom?

“Waarschijnlijk was dat een geldkwestie, maar daardoor dreigden wel het vak en de opleiding verloren te gaan. Samen met de oud-directeur van de polikliniek Lonneke van Duurling en hoogleraar forensische geneeskunde Udo Reijnders, die als hoofdopleider betrokken was bij de opleiding, richtten we een stichting op waarmee we de opleiding konden veiligstellen. Na twee jaar werd de studie ondergebracht bij de Netherlands School of Public & Occupational Health (NSPOH). Vanaf dat moment praktiseer ik het vak niet meer en ben ik alleen nog bezig met de opleiding en het vak beter in Nederland te verankeren.”

…….

Download

Klik op de  Venticare Magazine | december 2020 | pag 28-31 en download de pdf om het hele interview te lezen. De link naar het artikel is met toestemming van de uitgever.

Meer weten over de opleiding? Klik op Opleiding forensische verpleegkunde.