Elkaar steunen waar we kunnen
Datum: 25 apr '20De verpleegkundigen Maatschappij en Gezondheid die wij bij de NSPOH opleiden, werken op dit moment parallel aan hun opleiding volop in het hart van de crisis. Onder hen veel infectieziekte- en jeugdverpleegkundigen. Ze draaien overuren… In deze crisis wordt het belang van hun beroep alleen maar duidelijker. En daarmee ook het belang van een stevige opleiding.
‘Het gaat constant door’
De verpleegkundigen die wij opleiden vormen vaak het hart van de organisaties waar zij werken – een GGD of thuiszorginstelling. Zij maken op dit moment héél veel uren om de crisis te bezweren. Heel recent heb ik zelf ervaren hoe zorgvuldig ze werken, toen ik met heftige benauwdheidsklachten en jawel, het coronavirus, in het ziekenhuis belandde. Ik werd meteen gebeld door een GGD-verpleegkundige die vragen stelde over mijn contacten en eventuele andere zieken in mijn omgeving. Ze beantwoordde bovendien rustig alle vragen van mijn kant, ook als ze daarvoor moest terugbellen. Zelfs op Tweede Paasdag. Toen ik daar verrast over was, zei ze: ‘Het gaat hier constant door!’. Dat moet een enorme belasting zijn. Wat mogen we met z’n allen ontzettend trots zijn op deze harde werkers.
Samen optrekken in crisistijd
Toen de NSPOH acht jaar geleden besloot om de verpleegkundigen AZG en JGZ voor een deel dezelfde modules te bieden, kregen we regelmatig de vraag waarom we die keuze maakten. Het mooie vind ik dat nu, in deze crisistijd, te zien is dat ze in de praktijk sámen optrekken. Ook andere aspecten uit de gedeelde opleiding komen nu goed van pas. Ik denk aan: samenwerken met andere partijen in het veld zoals scholen en gemeenten. Je werk doen in een politieke context. En evidence based werken. Juist nu zijn dit soort vaardigheden zo hard nodig!
‘Dagelijks bezig met crises en de preventie ervan’
Praktijk van alledag
De coronacrisis staat nu volop in de belangstelling. Maar eigenlijk zijn deze professionals dagelijks bezig met crises en de preventie daarvan. We hebben al een aantal griepgolven doorstaan, maar ook mazelen, het westnijlvirus of antibioticaresistentie en een dalende vaccinatiestatus hebben hun constante aandacht. En Ebola leek niet relevant voor Nederland maar er komen ook mensen met deze infectieziekte ons land binnen. Deze verpleegkundigen doen hun werk zo goed, dat jij er niet eens vanaf hoeft te weten. Bij corona gaat dit helaas niet op… Deze crisis raakt iedereen.
Impact op opleiding én beroep
Wat merken we ervan op de opleiding? Ik zie vooral hoe gedreven de verpleegkundigen zijn om hun opleiding af te maken en zich te blijven ontwikkelen, náást alle werkuren die ze nu maken! In veel gevallen ook nog naast een gezin met (kleine) kinderen. Daarbij hebben ook zij in hun familie- en vriendenkring persoonlijk te maken met het virus. Om in deze hectische tijden ‘lucht’ te creëren, hebben wij enkele nieuwe modules uitgesteld. Reeds gestarte modules gaan via afstandsonderwijs door. Ik heb daar goede ervaringen mee. Kijk ik naar de beroepspraktijk, dan wordt het belang van je kunnen verbinden met andere afdelingen binnen de organisatie én met organisaties erbuiten, alleen maar groter. De toekomst zal van deze professionals steeds meer vragen om over de grenzen van hun eigen vak te kijken. Vakkennis ontwikkelt zich sowieso razendsnel in deze maatschappij. Samenwerken is essentieel om de juiste kennis te verkrijgen.
‘Samenwerken wordt steeds belangrijker’
Hoe verder?
Na al het harde werken gun ik onze deelnemers – én potentiële nieuwe deelnemers – van harte dat ze straks kunnen bijkomen. Tegelijk zijn dit soort opleidingen nu belangrijker dan ooit. Ik ben benieuwd hoe dat zich gaat ontwikkelen. Prio heeft nu: elkaar steunen waar we kunnen.
Manon Penris, senior opleider/adviseur NSPOH
Opleiding verpleegkundige Maatschappij en Gezondheid profiel algemene gezondheidszorg
Opleiding Jeugdverpleegkundige – Maatschappij en Gezondheid
